σβάρνα — η (λ. σλαβ.) 1. είδος γεωργικού εργαλείου που χρησιμοποιείται για το σπάσιμο των σβόλων και το σιάξιμο του χωραφιού μετά το όργωμα. 2. φρ., «Τα παίρνω σβάρνα», παρασύρω και ρίχνω κάτω: Πήρε σβάρνα τις καρέκλες … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
οκίστια — ὀκίστια, τὰ (Α) πιθ. βέλη ή σβάρνα. [ΕΤΥΜΟΛ. Αν η σημ. τής λ. είναι «σβάρνα», τότε συνδέεται πιθ. με λατ. occa «σβάρνα» και τη λ. ὀξίνη «είδος γεωργικού εργαλείου»] … Dictionary of Greek
γεωργία — Τεχνική με την οποία καλλιεργούμε φυτά διατροφής και βιομηχανικά, χρήσιμα στον άνθρωπο, αλλά και ζωοτροφές για την κτηνοτροφία. Η γ. αποτελεί τμήμα της γεωπονίας, η οποία περιλαμβάνει όχι μόνο τις δραστηριότητες των γεωργών, αλλά και τις… … Dictionary of Greek
σβαρνίζω — και σβαρνώ, άω, Ν [σβάρνα] 1. θρυμματίζω τους βώλους τού χώματος με την σβάρνα, βωλοκοπώ 2. μτφ. α) περιστρέφω κάτι με ταχύτητα β) (ιδίως σχετικά με άνθρωπο) κυλώ κάποιον καταγής, σύρω, παρασύρω («τόν έπιασε από τον λαιμό και τόν σβάρνισε κάτω») … Dictionary of Greek
Метатеза плавных в славянских языках — Метатеза плавных[1] общеславянское фонетическое изменение. Заключается в устранении праславянских сочетаний *TorT, *TolT, *TerT, *TelT в середине слова и сочетаний *orT, *olT в начале слова (где T любой согласный). Возможно, вызвано… … Википедия
ασβάρνιστος — η, ο [σβαρνίζω] (για αγρό) αυτός τον οποίο δεν έχουν σβαρνίσει ή δεν έχουν ισοπεδώσει με τη σβάρνα … Dictionary of Greek
βωλοκόπι — το [βωλοκόπος] γεωργικό εργαλείο με το οποίο θραύονται οι βώλοι του χώματος μετά το όργωμα, η σβάρνα … Dictionary of Greek
εκκαλάμωση — η επιφανειακή καλλιέργεια τού εδάφους με σβάρνα ή εκκαλαμωτή για να αναστραφούν η καλαμιά και τα ζιζάνια … Dictionary of Greek
οξίνα — ὀξινα, ἡ (Α) (κατά τον Ησύχ.) «ἐργαλεῑόν τι γεωργικὸν σιδηροῡς γόμφους ἔχον, ἑλκόμενον ὑπὸ βοῶν». [ΕΤΥΜΟΛ. Διαλεκτικός τ. που ανάγεται σε IE *ogetā «σβάρνα» και συνδέεται με λατ. occa, αρχ. γαλατ. ocet, βρετον. oged, αρχ. άνω γερμ. egida, λιθουαν … Dictionary of Greek
παίρνω — (Μ παίρνω) 1. μτφ. λαμβάνω μαζί μου (α. «τόν πήρα και πήγαμε βόλτα» β. «καὶ παίρνοντας τοὺς νέους του ἦλθεν εἰς Ρωμανίαν», Διγεν. Ακρ.) 2. συνεπαίρνω (α. «η ομορφιά της τού πήρε το μυαλό» β. «ἐπήρε καὶ τὸν λογισμόν καὶ αὐτὴν τὴν αἴσθησίν της»,… … Dictionary of Greek
